bazı anneler bebeklerini dünyaya getirdikten sonra eski hayatlarına hızlı bir dönüş yaparlar . bakıcı , anneanne , babaanne gibi etkenleri de dibine kadar kullanarak . (eleştirmiyorum yanlış anlaşılmasın . ) bazı anneler iş hayatlarına geri dönmek zorunda oldukları için isteseler de istemeseler de o hayallerindeki annelik serüvenini yarım bırakırlar, bazı anneler iş hayatlarına son vererek çocuk bakma -bahanesiyle- evde otururlar durumlarından sürekli şikayet ederler. ( vardır elbet haklı nedenleri) sonuçta amacım kimseyi hor görmek değil , işin annelik böyle olurculuk, ebeveynlik şöyle yapılırcılık tarafında da değilim. .
ama ben biraz farklı düşünüyorum açıkçası. çünkü bizim toplumun adetidir , her konuda bir fikre sahibiz maalesef. bir de o-- yerine göre doğru olanlarda var ama-- saçma sapan olanları yok mu ? yeni doğum yapmış sevinçle hüzünlü ruh halinin TR borsası gibi dalgalanma yaptığı zamanlarda hönk hönk annecilik yapan kadınlar ! insanı ciddi manada canından bezdirebiliyor..
aa sütün gelmiyor mu ? yok yok ı ı gelseydi gelirdi bu zaman kadar ( bak bak çağırınca gelen bişey ya bu ) aa aç bu kızım bak ağzı hep açık ( e emme refleksinden olamaz mı ? ) , ay öyle tutma , gazını sırtına pat pat diye vurarak değil avucunun içinden yukarı doğru pat pat yaparak çıkar, kundak yap bacakları sütun gibi olsun , karnı ağrıyordur onun, ayağına patik giy, sütün üşür ,kuşun kanadından yel kapar ... yazarken klavyenin tuşlarına sert basmaya başladım sanırım gıcık olmaya başladım. neyse türetsem daha neler çıkacak varın siz düşünün.
yardım almak, sosyal destek baabında gerçekten çok güzel bir şey . özellikle acemi anneler için moral ve destek sağlayıcı oluyor. ama bu desteği hangi kanallardan ve ne şekilde aldığımız çok önemli bence . ( bu arada bununla ilgili bir yazı kesinlikle yazacağım adı da şu olacak : 2. bebeğime hamileyken ve doğumdan sonra ASLA yapmayacaklarım ve yaptırmayacaklarım !)
zaten yeni doğum yapmışsınız ve ilk 40 gün gibi özel bir durumunuz var ama bizim toplumumuzda bu aşırı sevgiden midir, meraktan mıdır , nedendir bilemiyorum ama haftasına doluşurlar eve. lütfen yanlış anlaşılmasın kastettiğim insanlar akrabalar değil konu , komşu, gün arkadaşı falan filan işte . bu sefer doğum yapıp neye uğradığını anlayamayan anne bir de o meraklı meraklı gelenlerin yerine göre doğru yerine göre yanlış ve sonunda yanlışların da doğruları götürdüğü bilgi bombardımanına tutuluyor. .
annelik, birilerinin kafanıza sokarak değil ; aksine yaşayarak öğrenilen, hatalar yaparak öğrenilen, bata çıka öğrenilen bir sanattır. benim de eşimin de ailesi yaşadığımız şehirdeler. istesem her gün çocuğu bi tanesine bırakıp elekçi karısı gibi gezebilirim ama benim olmak istediğim bu değil ki . böyle annelik yapılmaz ki.-bana göre-
ben hiç bir zaman öyle nazlı bi tip olamadım zaten doğumdan sonrada ilk 10 gün yatıp kalkmada zorluk çektim 15. günden sonra yalnız kalmaya başladım zaten neymiş öyle 40 gün anne baba başında .. Psikolojim de sağlamdır öle kolay kolay sendromlara girmem ,tabi bazı durumlarda yeni anneler zorla sendroma sokuluyor o da ayrı bir mevzu ,hiç girmeyelim.2 çocukla nasıl olunur bilemiyorum ama Planlı Programlı yaşandığı zaman tek çocuk insanı pek de kasan bir şey değil açıkcası. Tabi gene söylüyorum Çocuktan çocuğa bebekten bebeğe değişir.gayet de her işimi kendim yapabiliyorum , tutabildiğim ölçüde evimi derli toplu tutuyor, yapabildiğim ölçüde akşam yemeklerimi yapıyor,çocuğumla KALITELI zaman geçiriyor,haftada 1 gün kişisel bakımımı yapabiliyor ( bu arada o maskeler de pek işe yarıyor mu bilinmez ) , bloğuma vakit ayırabiliyor,arkadaşlarla zaman geçiriyor,eşime o anın ruh hali ile yarenlik edebiliyorum.Ben hiç bir zaman çok yardım isteyen ve alan birisi olmadım .oğlum haftanın 1 Gününü eşimin ailesinde başka bir Gününü de benim ailemle geçiriyor bu sayede de eşimle evimizde canımız ne isterse onu yapabiliyoruz, ya da öncelik Sırası neyse işte..
Yani iş Planlı Programlı olmaktan geçiyor , süper ya da muhteşem dört dörtlük anne olunmaz bi kere onu kafanızdan silin. Süper olmak için kendimizi paralamamıza da gerek yok, zaten öyle olalım derken olan bize oluyor.. Zamanı gerçekten DOĞRU ve ihtiyaçlarımıza uygun şekilde kullanmak Lazım.örneğin temizlik yapmak mı yoksa o an bebeğinizde vakit geçirmek mi size doğru geliyor? Eğer bir aciliyeti yoksa bence tırım tırım temizlik yapmanın alemi yok çünkü Bebeğinizin hiç bir anı bir daha geri gelmeyecek,dediğim gibi aciliyet Sırası önemli .mesela ben haftanın 1 günü yoğun temizlik 1 günü de sadece süpürge açıyorum.çamaşır ve ütü olayı biraz sıkıntılı ama ütülerimi bitirmeden çamaşır atmam.birikince tırlatıyorum da :)) Neyi hemen yapmalıyım ya da neyi aksatabilirim de bebeğimle zaman geçiririm ya da kendime zaman ayırırım bunların sırasını doğruca belirlerseniz rahat edebilirsiniz.
Ben kendi kendine bocalamayı, aktivitelerini bebeğiyle beraber yapıp onu da aynı zamanda sosyal,insan canlısı bir birey haline getirmeyi kendine ilke edinmiş biriyim.
Velhasıl;
mükemmel anne yoktur , zamanını doğru kullanan akıllı anne vardır.
Sevgiyle kalın...
2 yorum:
Ben de evde oturan anneyim ve bazı annelerin ay oğluma kızıma daha fazla zaman ayirıciğim yaşanıyla evde yayıldığı doğrudur . istisnalar hariç :) oğlum yaşına girince işe dönmeyi düşünüyorum. Tabi herkesin kendi seçimi saygı duyuyorum. Zaman konusuna gelince haklısın. İyi organize olmak önemli. Ben de aynen senin gibi temizlik bir gün süpürge bir gün yapıyorum. Tabi çamaşır her daim. Oğlumla sosyalleşmeye vakit buluyorum böylece.
Başka türlüsü olmuyor zaten . Ben kırk yıl düşünsem bu kadar Planlı Programlı bir hatun olacağımı aklıma getirmezdim :) bir de evde olsak da bir kadın her daim kendini geliştirecek bir Şeyler bulmalı kendine yoksa ciddi körelmeler meydana geliyor akabinde depresyon vs vs :))
Yorum Gönder