merhaba ! uzun zamandır yaşadığım bir sorundan ( sorun diyorum çünkü artık zorlamaya başladı)bahsetmek istiyorum. 6 aydan beri sevgili oğlum geceleri yanımda uyuyor.daha 2 aylıkken akşam 21:00-23:00 arası uyuyup emdikten sonra gece 3 te ve sabah 6 da uyanan bebek büyüdükçe her saat başı ya da 1,5 saatte bir uyanmaya başladı.Mama olayına katiyetle karşı olduğum için ''çabuk acıkıyordur gece mama ver kızım rahat edersin '' söylemlerine de kulak tıkadım.e hal böyle olunca maksimum 2 saatte uyanan ben zombiye döndüm.sonra minnoşumu bir gece yanıma aldım.meme emerken o, ben de uyumuşum.kalktığımda 3 saat uyuyabildiğimi fark edince hazine bulmuş gibi e rahatmış böyle ya diyerekten ufak ufak kalkıp emzirmekten kaytararak başladım oğlanla uyumaya. fakat bu uyku uyuyabilme durumu bana avantaj olurken beraberinde dezavantajları da getirdi.
ilk olarak samet, hep memede kalmak istiyor,ikincisi insan kokusu,anne kokusu,ten teması olmadan uyumuyor,üçüncüsü babamız samet büyüdükçe yataktan saf dışı kalmaya başlıyor.son doktor kontrolüne gittiğimizde ümitsizce sameti hiç bir şekilde beşiğinde uyutamıyorum diye sızlandığımda ( 6 aylıktı) doktorun bana en içten senden biraz daha sabretmeni istiyorum telkiniyle elim kolum resmen bağlanmış oldu.
yani aşağı tükürsem sakal , yukarısı bıyık modundayım.şimdi ek gıdaya da geçtik . mamasını geç yediriyor,emziriyor yatırıyorum ama gene gene uyumuyor.zaten samet doğduğundan beri hiç uyuyan bir bebek olmadı. uyuyarak büyümedi yani :) Ha şükür ağlak bir çocuk da değil. ama gözler fıldır fıldır etrafta. bir bakmışsın uyumuş , bir bakmışsın uyanmış.hala öyle günde 1 saat kitap okuyamıyorum çünkü o kadar az uyuyor ki o uyuduğu zamanlar ne yapacağımı şaşıyorum. hatta şuan bu yazıyı yatak odamda gece lambası altında kağıda yazıyorum yarın bilgisayara geçeceğim. :) Tilki uykusu dedikleri bu olsa gerek.Bazı uyku metodlarına baktım.ama kesinlikle tutarlı olmak gerekiyor.ve bana zor gelen de bu açıkçası. 7 aylık bir bebeği ağlata ağlata perişan etmek de benim işime gelmiyor. itiraf edeyim vidalarım çok gevşek .ağlamasına dayanamıyorum çünkü çok ağlamadığı için ağladığında gerçekten gerçek oluyor. ya korkmuş,ya canı yanmış, ya yalnız kalmış vs. ..
çıkmaza düştüm..ne yapmalıyım hiç bir fikrim yok. daha çok yeniyim ama, eğer anneysen ve bu yazdığım konuyla alakalı tecrübeye sahipsen beni de bilgilendir olur mu ?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder