öncelikle herkese merhaba ve tüm insanlık aleminin yeni yılını ve geçmiş kandillerini kutluyorum. umarım en kötü seneniz geride bıraktığınız sene olsun !mutlu bebekler ,mutlu çocuklar ve biz ebeveynler için mutluluğun tanımı hakkında bir şeyler yazmak istedim.
hemen hemen hepimizin yani tüm ebeveynlerin yegane amacı mutlu bir çocuk yetiştirmektir.fakat mutlu bir çocuktan her ebeveynin anladığı ve kendine aldığı farklıdır. bazı aileler mutluluğun bir duygu olduğunu ve çocuklarının bebeklikten itibaren düzenli olarak olumlu durumlar yaşamalarını istemektedirler.bazı aileler ise bunu daha çok sabit kalma yani çocuklarının bebeklikten itibaren sürekli memnun ve duygusal olarak durağan olmalarını isterler. bazı aileler ise çocuklarının mutluluğunu iyi bir eğitim almaları ,iyi bir evlilik yapmaları kendi ayakları üzerinde durabilmeleri ve iyi ahlaklı terbiyeli olmaları için dua ederler.
peki bu kadar sığ tanımlar, sığ istekler MUTLULUĞUN psikolojik,duygusal,manevi tanımlarının içini doldurabilir mi?
duygusal mutluluk dediğimizde çocuğumuzun bir bardak sütle, eline verilen bir oyuncakla ,bir filmde ağlamasıyla ,hayvanat bahçesine gittiğinde heyecanlanmasıyla ortaya çıkan bir his,deneyim yani sübjektif bir durumdur.
manevi mutluluk dediğimizde yukarıda bahsedilen içten gelen o sübjektif durumdan daha çok tavır ,ahlaki gayelerle dolu ve iyi ve düzgün bir hayata liderlik etme durumunu yaşıyorsa kendisini tatmin olmuş ya da memnun hissedebilir.
büyük duygular küçük çocuklar için oldukça kafa karıştırıcı olabiliyor.bebekler konuşamıyorlar da. henüz. sonuçta bu onların ilk uzun vadeli ,insani hedefleridir. yani dil yetisine sahip olana dek minik ve duygusal olarak ağır beyinleri kendilerini bir araya toplarken bu iş çocuklar için bir sürü kafa karışıklığından ibarettir.hatta bazı deneyimledikleri duyguların farkında olmayabilirler.
peki mutluluk genetikmidir? ya da bebekler mizaçlarıyla mı doğar?
bazı bilim adamlarına göre , bazı bebeklerin ve çocukların ayar noktaları çok yükseğe programlanmıştır,onların koşulları ne olursa olsun doğuştan mutludurlar.bazı çocukların ayar noktaları çok düşüktür. ne olursa olsun depresiftirler.ve kalan herkes orta noktadadır.
bir mizaç ile doğmuş olmak ,tüm ebeveynlerin artık bildiği bir şeydir. yalnız kişilikle karıştırılmamalıdır.kişilik daha değişken bir şeydir. mizaçtan etkilenir ve duygusal,davranışsal yapı taşlarını mizaçtan alır.
görülüyor ki biz ebeveynlere düşen şey şimdilik çocuğumuzun mutluluk tanımlarını kavramak ve çocuğumuzu tanımaktır. yeni doğmuş bir bebeğin yüksek ya da düşük ayar noktasında olduğunu bilmek değerli bilgi olabilir zira ayar noktası düşük bir bebeğe öyle olmayandan daha farklı şekilde ebeveynlik etmek gerekir.
yani ,
bebeğimizin bizim onları izlememize, dinlememize ve karşılık vermemize ihtiyaçları vardır.
ebeveynler talepkar ve sevecense çocukları daha mutlu olurlar.
ebeveynler çocuklarının ve bebeklerinin duygularını kabullenmeli ve adlandırmalıdır ama asla yargılayıcı olmamalıdır.
sevgiyle kalın..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder