27 Aralık 2014 Cumartesi

Bebeğim bana baktığında ne görüyor?



Bugün sametle oyun oynarken hadi dedim bi fotoğraf çekiyim gene çok tatlı haylaz . Önce ikimizde ekrana baktık öyle çektim ,sonra onu yanağından öperken çektim sonra tuhaf bi şekilde o da benim yanağıma uzandı kendi çapında öptü sonra gözlerimin içine baktı ışıl ışıldı . Anlam veremedim .bunu benim oğlum hissederek mi yapmıştı ? Yoksa o an beni bi ısırası mı gelmişti ? Çok tuhaf oldum hele öptükten sonraki  o bakışı yokmu içime işlendi .sonra aklıma takıldı günlük rutin bebek bakmacasından çıkıp onun gözüyle bakmaya çalıştım kendime . Bana bakınca ne görüyordu , ben nasıl bir anneydim onun gözünde , neler hissediyor , huzurlu mu ? Bi sürü şey işte 7. Ayına da girmek üzere beni tanıyordur artık canım derken internette küçük bi yoklama yaptım meğersem bebekler 6. Aydan sonra başlarlarmış annelerini tanımaya sakın demeyin kız benimki erkenden tanımaya başladı diye ,gülücükler atmaya başladı diye.gak desem güldü guk desem sırıttı diye onlar ' sosyal gülümsemeymiş' ama şuan baktığında artık sebep sonuç ilişkisi kurabiliyorlar ve annelerine bağlılıkları da giderek artıyormuş ve 12. ayda da tavan yapıyormuş. . Bu 6. Ayda gerçekten var bi keramet ya da  böle birşey dikkatimi çektiği için daha bi dikkatle inceliyorum ondan da olabilir .ama sanki samet bana daha bir anlamlı bakıyor , böyle bi aşkla bakıyor .sanki kalplerimiz arasında kimsenin göremediği bir köprü var da duygularımız birbirine akıyor... Gülüşlerime gülücükle karşılık veriyor , tepkisiz olduğumda o da tepkisiz bakıyor , ağladığımda daha da dikkatle bakıyor anlamıyor ama bir şeylerin ters gittiğini hissediyor çünkü ben ne zaman kendimi kötü hissetsem samet benim kucağımdan inmiyor hep yanımda olmak istiyor .
Çok garip .. Şöyle okumuştum  yeryüzündeki en uzun süreyle bakıma, anne ilgisine muhtaç olan ve en zor büyüyen canlı insan yavrusudur. Ama şimdi gene bakıyorum ki aynı  insan yavrusu  sadece ilkel ( beslenme , uyku, tuvalet , gibi ) ihtiyaçlarının karşılanmasının giderilmesi ihtiyacının yanı sıra müthiş bir psikolojik yardıma ve  bakıma da muhtaç . Hatta beslenmesi kadar hayati. Dünyadan bi haber bu küçük canlı annesinin gözlerinden neler döndüğünü anlayabiliyor, inceliyor ... 
Biz anneler ve babalar çok dikkatli olmalıyız , çok olgun , çok net ..istediğiniz kadar bir şey yokmuş gibi davranın yutturamazsınız. Anlıyor , hissediyorlar  ha belki sizi alıp karşılarına konuşamıyorlar
sonuçlandıramıyorlar ama onlarda bir yer ettiği psikolojik bir temel atıldığı kesin ! 
Ve bize düşen bu temeli sağlam bir şekilde atmalarına yardımcı olmak . 

Sevgiyle kalın...

2 yorum:

Ogrenen Anne dedi ki...

Öpmüş işteeeee :D Çok tatlısınız, Allah arttırsın!

Unknown dedi ki...

Cümlemizinkini :))))

Popüler Yayınlar