28 Kasım 2014 Cuma

hayata bebekle devam etmek/ doğum sonrası depresif haller mi?

Evet 9 aydır beklenen an geldi sevgili miniğimiz evimizin baş köşesinde yerini aldı...peki şimdi n'olucak?

hiç bir şey .. ben hamileliğimde de öncesinde de çok sosyal her gün bi program yapan biri kesinlikle değildim . 2 gün dışarı çıksam ,of 3 gün  evde kalıcam diyen ,sakinliğiyle bir şeylerle uğraşan evcimen bir insandım. çevremdeki insanlar derlerdi kızım sen bir de çocuğu doğur hiç evden çıkmazsın ... ama işin garip tarafı ben çocuğu bir doğurdum pir doğurdum..Asla (hamileliğimin son ayları hariç) öyle hadi bi yürüyüşe çıkıyım da temiz hava bol oksijen rahatlama muhabbeti yapmayan ben, çocuğu aldığım gibi kendimi evden atar oldum .. arkadaşlar mı oturacaklar? çocuğu kaptığım gibi yanlarına,her pazar dışarıda bir yerlerde kahvaltı, yazın doğum yaptım illa o denize girilecek  sevgili oğlumun 40 ı çıktı 1,5 hafta sonra ben Antalya'da tatildeydim hem de öyle ev tatili de değil bildiğin otel tatili...oteldeki en küçük bebek benim oğlumdu gören tüm turistler hem şaşkınlıkla hem de hayranlıkla bize bakıyorlar sevgili küçüğüm sayesinde çevredeki sempatikliğim giderek artıyordu... ondan bi 3 hafta kadar sonra gecenin 12 sinde arkadaşlarımızın gazıyla akçaya gitmeye karar verdik ve yarım saat içinde eksik yok fazlası var hazırdım :) 2 gece yatıp döndük..
canım mı sıkıldı hamileyken doğru dürüst çarşıya pazara inmeyen ben çocuğu slinge, çantasını sırtıma takıp sokaklarda fink mi atmadım ,  hadi hava çok güzel güneş çıktı deyip mahalle turlarına mı çıkmadım ... ama evden çıkmıyorum kaçıyorum adeta  ..

canım oğlum, eşim ve ben bebeğimiz doğduktan sonra önceki hayatımızdan pek bir şey kaybetmemişiz ne o bebek oldu deyip kendine program yapıp beni bertaraf etti ne de ben bebeği bahane edip oraya buraya gitmemek için mızmızlandım. iyi ki de öyle yapmışım şimdi havalar soğudu diye üzülüyorum eskisi kadar rahat çıkamıyorum yazın bebek büyütmek ne kolaymış yahu:) yok tulumunu giydir,yok beresini tak,kendin giyin , rüzgardan koru derken 3 te çıkacaksam o saat 5 oluyor ...ama sonuç ne olursa olsun o dışarı çıkılıyor rahatlatılıyor ve eve geri dönülüyor..

iş mi var beklesin arkadaş , yemek mi yok yaparız pratik bir şeyler yeriz çok sorun değil o  ruh rahatlayacak !

SONRA BİRDEN DÜŞÜNDÜM  de sanırım benim doğum sonrası ortaya çıkan sıkıntılarımdan birisiydi bu evde inanılmaz derecede bunalıp bebeği ve kendim dışarı atmak... ve akabinde kendimi kutladım aferin kız sana taze anne ! ancak bu kadar güzel bi bunalıma girebilirdin.. ya evden çıkmak istemeseydim? ya hü hü sürekli ağlak ağlak dolaşsaydım ? ya hayatı kendime bebeğime ve aileme hapis etseydim ? sonra dedim ki aman kızım ya tek derdin bu olsun beklesin bulaşıklar,yemekler gelsin gezmeler tozmalar senin bi gülüşün yeter be
 anam :)

2 yorum:

Özge dedi ki...

Bence bebekli hayat hem zor hem de güzel. Zor çünkü uykusuz geceler, bebek yedi mi gazı mı var ateşi mi var, hep telaş. Güzel çünkü sevgisi hiçbi sevgiye benzemiyo ve bir gülüşü dünyaya bedel, değil mi? :) Ayrıca bebekli ailelerin sosyalleşmek için daha çok fırsatı oluyor. Sevgiler!

Unknown dedi ki...

Kesinlikle Katılıyorum Oetzi bir bebeğe sahip olmak bizler için hem çok zorlu bir görev bende paha biçilemez bir sevgi ve mutluluk kaynağı.fırsat yaratmak da kesinlikle bizlerin tercihi.

Popüler Yayınlar