2 Ocak 2016 Cumartesi

Cocuksuz bir istanbul masali

Evettt :)) aslında bu taslak 03.09.2015 tarihinde oluşturuldu . yani taşınmamızdan yaklaşık 20 gün sonra filan . samet'ten 1 geceliğine ilk ayrılışım ,üstelik meme emerken .bana kalsa asla gitmeyeceğim ama eşimin ısrarına dayanamadığım , içten içten ay süper olur dediğim bir gündü.
plana göre öğlen vakitlerinde buradan yola çıkıp istanbula varacak,akşam 5 buçuk gibi eşim toplantısına girip çıkacak ve gecemizi de arkadaşlarımızla güzel bir yemek yiyerek taçlandıracak geceyi onlarda geçirecek ve ertesi sabah dönecektik. ama sametin meme emmesi , üstüne üstlük geceleri meme emerek uyuması ve hatta yanımda uyumaya alışkın olması ve o güne kadar hiçbir yerde bensiz kalmamış olması benim gayet katmerli gitmek istememe sebeplerimdi .

sonuç ne mi oldu? gittim :)

istanbul'a vardığımızda sanki hayatımda daha önce istanbul'a hiç gitmemişiz gibi olduk. samet doğduktan sonra baş başa hiç bir yere gitmedik çünkü .süper bir duyguydu çok özlemişim.
ertesi sabah telefonda binbir duayla aradım k.valideyi , ve samet beyefendisi gece yalnızca 1 kere uyanmış o da kendi kendine değil k.valide bizim oğlan çok terleyince havlu koymak için galiba biraz müdahale etmiş bizim sıpa uyanmış ve geri uyumuş . ben hem şok hem sevindirik oldum :))

gerçi benim oğlanın şöyle bir huyu var ; arkadaş yanında ben olduğum zaman meme aşığı kesiliyor ama ben yanında olmadığım zaman sabahtan akşama kadar anneannesinde ya da babaannesinde gayet güzel kalıyor (bazen oyunbozanlık yaptığı anları pas geçiyorum ,çocuktur anı anını tutmaz diyerekten :)) demek ki geceleri de kalabiliyormuş.

bu gece bırakma hadisemizin 2. sini de eşimle gene şehir dışına zorunlu bir yemeğe katıldığımız ve gece 3 te ancak evimize varabildiğimiz zaman yani 2 hafta önce yaşadık,ve sonuncusunu yani 3. sünü de yılbaşı gecesi...

valla ben kendimi aştım . böyle 1 gün  1 gün bırakınca bir sakıncasını yaşamadık biz .tabbiki hher çocuk farklı ,kendine özgü . ama sürekli olmamak kaydıyla ayda 1 kere ya da 2 kere bırakabilirim diye düşünüyorum...inşllaah memmeden kesmemde  de bu durum işime yarar .
 işte böyle hanımlar . çocuklar asla dediğimiz bazı olaylarda bizi bir güzel şaşırtabiliyorlarmış. en azından benim için durumlar bu yönde gelişti :)

sevgiyle kalın.






6 yorum:

Ogrenen Anne dedi ki...

Oooh keyfiniz daim olsun :D Çok sevindim eşinle başbaşa ve güzel bir gün geçirebilmene.. Ben daha 9 saatten fazla bırakamadım bizim zilliyi, bırakacağım kimsem de yok ki (hü hü hü) :D Ama inşallah bir gün!

Unknown dedi ki...

Çok teşekkür ederim :) ben bile ilk bırakışıma inanamıyorum , deli cesareti olsa gerek . Ama denemeden de anlayamıyorsun işte bazı şeyleri. İnşallh en kısa zamanda senin 9 saat 24 saate çıkar . Aslında ban 15 bile yeter :)) ah bu çocuklar ne hale getirdi bizi :)

Satır Arası dedi ki...

Selam.
Ezirmeden dolayı bende başta sıkıntı yaşarım diye düşünürdüm hep ama dediğiniz gibi çocouklar yada bebekler anne kokusunu alınca "evet bırakmıyorlar" ama biz yokken de durabiliyorlarmış.
Gerçi ben henüz hiç tüm gün ve gece ayrılamadım çünkü henüz bırakabileceğim kimse yok :(
Anca eşim işen geldiğinde ben kendimi arada dışarı atıp hava alıyorum tek başıma.
Hava güzelse hep beraber havalanıyoruz. :)
En güzelni yapmışsınız çünkü biz annelerin, hele de tüm gün çocukları ile beraber olan annelerin en çok ihtiyaç duyduğu şey.
iyi geeler, iyi haftalar.

Şeydanın Günlüğü dedi ki...

:) harika bir yazi ve ani olmus. Blogunuzu takibe gelmistim bir okuyayim postu dedim acayip sevdim.. Takibe aliyorum bloguma da beklerim

Unknown dedi ki...

Maalesef hic biri tek basina yeterli olmuyor . Ne sadece tek basina ne esle ne de surekli cocukla.. Hepsini arada yapabilmek lazim aslinda . Tesekkurler, size de iyi haftalar :))

Unknown dedi ki...

Hoşgeldiniz, beğenmenize sevindim . Karşılıklı muhabbet tadında bir blog olmasını istiyor ve bunun için dikkat ediyorum. Tabiki iade i ziyaret yaparım .

Popüler Yayınlar