Ne fark eder ki

Biliyorsanız taş kıpırdamayacak, fırtına olmanın ne alemi var ?   Yazıyordu instagramda takip ettiğim bir kişinin yazısında.. Tokat gibi geldi bana , aydım sanki. 

Hayat siz ne kadar istemeseniz de değiştiriyor bir çok şeyi, önceliklerimizi , hedeflerimizi , olmazsa asla yapamam dediklerimizi. Rutinin içinde boğula boğula yaşamaya gayret ediyor da insan, gönül yükünü ne omzuna ne kalbine taşıtamıyor. Çok şükür geceleri başımı yastığıma koyduğumda içimi acıtacak şeyler yapmadığımı anneliğim için de evliliğim için de etrafımdaki insanlar için dostlarım için ailem için de elimden geleni yaptığımı biliyorum. En ufak bir rahatsızlığım yok bu konuda . Peki kendim için ne yapıyorum ? Sadece elinden geleni yapmak yeterli mi ? Ya ne yaparsan yap olmuyorsa? İşte burada tıkanıp kalıyorum . Ne fark eder ki diyorum o zaman , ne fark eder ki .

Bu hayatta yapılacak her şey belli. Ne yapacağımızı bilemediğimiz çok az şe vardır. Ama yapmamız gerekeni bilip de yapmadıklarımız, harekete geçmediklerimiz işte onlar bu hayatta bizi biz yapanlardır.ve çoğu insanın içinde yapmaya yapamaya biriken yük, böğrüne oturan taş işte budur. Herşey için bahane var ama hayat çok kısa . Ne için değer ne için değmez bunu iyi kavramak ve salih akılla halletmek lazım. 

İşte böyle geldi bu gece içimden , yorgunluğum , kırgınlığım içimden taştı bugün . Gene de gün ışığım , yağmurdan sonra gelen gökkuşağım var , peygamber gibi sabrım , gepgeniş bir yüreğim var . 

Herkese gülsün hayat, bana biraz sırıtsa yeter. 

Sevgiyle kalın, iyi geceler...